ثبت ساعت حضور و غیاب پرسنل وکارمندان بطور صحیح و دقیق همواره از موضوعات مورد بحث توسط حراست ها ،مدیران و حتی کارمندانی بوده که پیشرفت رو به جلو برایشان بسیار حائز اهمیت است.

ثبت ساعت ورود و خروج یا همان سیستم حضور و غیاب در ابتدا به صورت کارتخوان رایج شد ومورد استقبال قرارگرفت و بعدها داشتن رمز در کنار زدن کارت پرسنلی اطمینان بیشتری را برای مجموعه ایجاد کرد.کمی که گذشت تکنولوژی استفاده از اثرانگشت شیوع پیدا کرد.حال اگر بخواهیم علت استفاده از ثبت اثر انگشت را در سیستم حضور و غیاب بررسی کنیم در ابتدا به اینجا خواهیم رسید که چون شیارهای پایانه انگشت هر فرد بیانگر اثرانگشت وی خواهد بود پس هیچ دو انسانی وجود ندارند که اثرانگشت مشابه داشته باشند لذا چون ثبت اثرانگشت که در واقع ثبت همان برجستگی های بسیار ریزی است که در لایه اپیورم پوست کف دست و یا پا وجود دارد در تعیین هویت نقش امنیتی و دقتی بسیار بالایی را دارند پس در کیفیت حضور و غیاب بسیار تاثیر می گذارد.

می دانیم که اثرانگشت یک صفت ارثی وکمی محیطی است یعنی عواملی از قبیل فشارهای روحی و روانی مادر قبل از تولد ،حتی فشار نوزاد هنگام تولد و بعضا طول بند ناف در تغییر و ایجاد خطوط اثر انگشت تاثیر مستقیم دارندوپس از تولد کاملا تثبیت می شود و هرگز تغییر نمیکند حتی دوقلوهای یکسان نیز اثرانگشت های مختلف دارند لازم به ذکر است که اثرانگشت 2 انگشت مشابه در دو دست هم متفاوت است.

نیاز به ثبت حضور و غیاب از هفت هزار سال پیش از میلاد مسیح توسط کوزه گران چینی در راستای متمایز کردن کوزه ها و دیگر آثار شان احساس شده بود.در کتاب جامع التواریخ تاریخ نگار و پزشک ایرانی به ثبت اثرانگشت کوزه گران بر روی محصولاتشان به عنوان امضاء اشاره شده است.

شناسایی افراد بر اساس ویژگی های بیومتریک

به علم شناسایی اشخاص با خصوصیات بدنی شان، بیومتریک گفته می شود. بیومتریک مدتهاست به یک رشته مهم در علم مبدل شده و افزایش تقاضا برای ایجاد امنیت در شرایط مختلف به وجود آمده است . ازبیومتریک در علم رایانه بعنوان تشخیص جهت کنترل دسترسی استفاده می گردد. شناسه های بیومتریک متمایز و قابل اندازه گیری می باشد و برای شناسایی و توصیف اشخاص بکار می رود. بیومتریک های فیزیکی  مانند اثر انگشت، تشخیص چهره واسکن عنبیه می باشندو بیومتریک رفتاری شامل رفتارهای انسانی مانند نحوه راه رفتن انسان می باشد.

تشخیص شکل بدن انسان:

تعیین اندازه بدن انسان در طراحیهای  صنعتی،  لباس و معماری نقش مهمی را ایفا می کند که از داده آماری در خصوص ابعاد بدن جهت بهینه سازی محصولات استفاده می گردد. در تکنولوژی تشخیص هویت از روی شکل بدن در هنگام ثبت کاربر در پایگاه داده، بطور همزمان تمام اسکنهای شخص با مدل ثبت شده هماهنگ می شود. این فرآیند نماد دیجیتالی را ایجاد می نماید که شکل و جزئیات زیادی از مکان های موردنظر از روی سطح بدن را ثبت می کند. این نماد با تغییر شکل های بافت و عضلات تغییر مکان داده ومیتواند متحرک شود. با توجه به اسکنهای فراوان از یک شخص، همگی با استفاده از فرآیندی مشترک ثبت می شوند و در یک مدل مشخص و جداگانه قرار می گیرند. جزئیات این مکان ها بصورت سه بعدی اندازه گیری شده وباعث انتقال آسان آنها به ابزارهای طراحی رایانه ای  و یا ساخت ابزارهای کاربردی امکان پذیر می نماید. در مقایسه با باقی فناوری های بیومتریک همانند تشخیص چهره، عنبیه، کف دست و اثر انگشت، روش شناسایی نحوه راه رفتن از روی فیلمهای دوربین با هروضوحی نیز قابل تشخیص هستند.

درپروژه CAESAR  بعنوان مشارکتی بین دولت و صنعت جهت جمع آوری و سازماندهی نمونه گیری از اندازه بدن انسانها برای مقایسه نمودن آنان با یکدیگر آغاز گردیدو این پروژه داده ها را در دوهزارو چهارصد ایالات متحده آمریکا، کانادا و دوهزارغیرنظامی اروپایی در یک بانک اطلاعاتی جمع آوری و سازماندهی نموده است. بانک اطلاعاتی فوق ابعاد مردان و زنان متفاوتی را از سن 18 تا 65 سالگی با وزن های متفاوت، گروه های قومی، جنسیت، منطقه جغرافیایی و وضعیت اقتصادی و اجتماعی ثبت کرده است.

این مطالعه طی دوسال انجام شد و شامل 3 اسکن برای هر فرد در حالت ایستاده، پوشش کامل و نشستن در حالت آسودگی بود. این داده ها بطور استاندارد جمع آوری و مستند سازی شده اند تا پایگاه داده بتواند به طور مداوم گسترده و به روزرسانی گردد. از آنجایی که  اندازه گیری وضوح بالا از شمای کلی بدن انجام شدکه با بهره گیری از مقیاس سه بعدی از سطح بدن انجام شد، این تکنولوژی در چند ثانیه صدها هزار نقطه از سطح بدن انسان را بطور سه بعدی ثبت و شخص موردنظر را شناسایی کند.